Słowo za słowo

Historie lubią samotnych podróżników, którzy wzięli się nie wiadomo skąd; nie inaczej jest w powieści Pascala Garniera. Teoria Pandy opowiada o Gabrielu, który nagle pojawia się w małym, francuskim miasteczku. Szybko udaje mu się nawiązać relacje z lokalnymi mieszkańcami, którzy stopniowo odkrywają przed nim swoje życiowe problemy. Co ciekawe, główny bohater nie jest tak wylewny […]

Lata trzydzieste XX wieku. Brazylia. A w tej Brazylii niby zwyczajny chłopiec, który ma niewyczerpany zasób pomysłów na psoty. Tak dokazuje, że codziennie – a nawet kilka razy dziennie – dostaje manto. I choć dorośli widzą jego wybryki, to mają zazwyczaj klapki na oczach, jeśli chodzi o całą resztę poczynań, a przede wszystkim uczuć małego […]

W książce pt. Powietrze, którym oddychasz padają słowa: Muzyka jest najdoskonalszą formą wzajemności. Aby napięta struna wydała dźwięk, musi zostać wyrwana z bezruchu. Muzyk szarpie strunę, a ona usiłuje wrócić do pierwotnego położenia. Te słowa można odczytać szerzej, ponieważ doskonale oddają porządek (lub, jak kto woli, nieporządek) ludzkiego życia. Żyjemy we wzajemnych relacjach, kiedy te […]

Zaczyna się dość niepozornie – prezentacją mieszkańców małej miejscowości Bone Gap. Niby wszystko jest normalne, i pomimo mniejszych lub większych dziwactw bohaterów, Bone Gap niczym się nie wyróżnia. Jest tak bardzo przeciętne, że nawet Pies, Który Śpi na Drodze nie potrzebuje innego imienia. Ale tam, gdzie się wszyscy znają, plotki i domysły rozchodzą się z […]

Zazi to dziewczynka, która przyjechała do wujka do Paryża. Dziewczynka, która marzy, żeby przejechać się metrem. Daleko jej jednak do potulnej, słodkiej panienki. Zazi jest zadziorna, pyskata i lubi napsuć krwi dorosłym. Ci natomiast zdają się puszczać jej komentarze mimo uszu i zajmują się głównie swoimi interesami. Kto tu jest zwycięzcą a kto poszkodowanym? Dwa […]

Narracja prowadzona przez psa? Czemu nie. Tytułowy Dom z powieści Dom dla Doma jest pudlem królewskim. Jego królewskość podobno kończy się na nazwie, ponieważ Dom (a właściwie Dominicus) jest psem, który podchodzi do życia z pewną dozą krytycyzmu, i sobie samemu serwuje największą dawkę tego krytycyzmu, nie dostrzegając w sobie żadnych nutek królewskości. Dom ma […]

Terje nie wytrzymuje i w desperackim akcie postanawia ze sobą skończyć. Nawet jest trochę zdziwiony, że wybiera czyn banalny, niemający w sobie nic z uroczystości ani rytualności. Jednak to już odrobinę o nim mówi – mężczyźnie w średnim wieku, który twardo stąpa po ziemi, jest na wskroś racjonalny i analizuje wszystko na kilka sposobów. Próba […]