W labiryncie Minotaura

Fizyka smutku należy do tego typu książek, które zadają pytania i nie dają odpowiedzi. Jednocześnie jest na tyle oryginalna, by wyłamywać się ze wszelkich możliwych zestawień czy kategorii. Poplątane wątki tworzą metafizyczną (tak, tylko takie słowo pasuje!) całość. Książki nie da się streścić, nie ma potrzeby też, by wymieniać przykładowych elementów, które się w niej […]

Read more

Sztuka patrzenia

Adam Robiński potrafi patrzeć jak mało kto. Dostrzega najsubtelniejsze cechy każdego krajobrazu. Równiny, lasy, bagna, rzeki, pustynne piaski, góry… Wydawałoby się, że przecież wiemy jak wyglądają. Robiński jednak udowadnia, że można zobaczyć o wiele więcej. Uczy takiej obserwacji, jakbyśmy patrzyli na coś po raz pierwszy; uczy tak czułego spojrzenia, które potrafi zachwycić się każdą cząstką […]

Read more

Arystokratyczna uczta

Kunsztowny tytuł Ostępów nocy doskonale oddaje misterność rzeczonej historii. Dynamika powieści rozegrana jest po mistrzowsku: kiedy rytm meandrycznego wielosłowia staje się zbyt rozpędzony, nagle zderza się z ascetycznymi zdaniami i zaskakuje czytelnika. Wymaga to uwagi, nie ma czasu na nudę, jest za to wspaniała, cuchnąca mistyfikacja. Świat Ostępów nocy jest migotliwy i jakkolwiek bym o […]

Read more

Nie-poważnie

Lore Segal nie patyczkuje się. Dowcipnie i z dystansem opisuje amerykański światek literacki. Nie stroni od uszczypliwości – ale takiej uszczypliwości, która wypływa z bystrości i inteligencji, więc kupuje się to bez mrugnięcia okiem. Lucinella jest tekstem niezbyt długim, za to bogatym w treść i znaczenia. Można więc tę opowieść odczytać jako historię przyjaciół i […]

Read more

Przekraczać granice

Pisanie o książce Afonso Cruza wywołuje wyrzuty sumienia, bo jego słowa są tak magiczne, że najwłaściwiej może je podsumować tylko cisza oddająca uznanie. Nie da się opowiedzieć w pełni o tekście, który igra z wszelakimi konwencjami i który mówi, że słowa są tak nieme, tak bezwarunkowo uwięzione – a czytelnik odczuwa cały ciężar a zarazem […]

Read more